Concert Doublet op zaterdag 9 februari 2019

Het eerste concert van dit jaar in de Pinksterkerk was een bijzondere gebeurtenis die de kleurige glas-in-betonramen deed trillen. Het Symfonisch Blaasorkest Heemstede had voor deze gelegenheid muziekvereniging ‘De Herleving’ uit Zwaag uitgenodigd om samen een concert te geven, elk met een eigen programma, gevolgd door een gezamenlijk nummer. Beide orkesten spelen een vergelijkbaar genre muziek en de programma’s pasten goed bij elkaar.

‘De Herleving’ bestaat als orkest al 107 jaar en telt ongeveer 50 leden die spelen onder leiding van dirigent Rolf Hoogenberg. Onder de toehoorders was ook hun oudste lid, die 72 jaar in dit orkest heeft gespeeld, want deze gebeurtenis wilde hij niet missen. Als eerste kwamen er de drie stukken op de standaard die ‘De Herleving’ over een maand gaat spelen bij een muziekconcours in Drachten. Het publiek kreeg dus een exclusieve voorvertoning en voor ‘De Herleving’ was het meteen een try-out in een grote zaal.

Het programma, aangekondigd door de eigen lady-speaker, begon met Serenity, van de Noorse componist Ola Gjello, gevolgd door Pilatus: Mountain of Dragons van de Amerikaanse componist Steven Reineke. Waar het concert met een ‘sereen’ stuk begon, werd het publiek bij het tweede stuk verrast door de krachtig uitgevoerde paukenpartijen. Het orkest telt maar liefst zes slagwerkers die allemaal graag van zich lieten horen; aan de zingende zaag wisten ze echter heel etherische klanken te ontlokken. Maar er was ook ruimte voor enkele subtiele solopartijen van de andere orkestleden. Dit was te horen bij het derde stuk: Glenmasan Manuscript, gebaseerd op een historisch Schots manuscript uit de 15de eeuw. Van de Nederlands componist Jacob de Haan werd het stuk Queen of the Dolomites uitgevoerd, een sfeerstuk over het plaatsje Cortina d’Ampezzo. Het sluitstuk voor de pauze was een suite uit een musical over ‘Kuifje in Peru’ van de Belgische componist Dirk Brossé: spannende en bij tijden vrolijke muziek.

Na de pauze begon het Symfonisch Blaasorkest onder leiding van dirigent Leon Bosch met een wat plechtige koraal van componist Marc van Delft: Choral for a solemn Occasion. Bij de First suite in Es, door Gustav Holst, speciaal geschreven voor fanfare- en blaasorkesten, was het vooral het derde deel, ’March’, dat het publiek deed opveren van de stoelen. Van de Japanner Itaru Sakai werd The seventh Night of July gespeeld, de nacht waarin twee gelieven, die gescheiden zijn door de Melkweg, korte tijd bij elkaar kunnen zijn. Een romantisch gegeven, in Japan gevierd als het Tanabata festival, waar dromen mogelijk kunnen uitkomen. Het vrolijke MacArthur Park gecomponeerd door Jimmy Webb zorgde voor een aanstekelijk slot. Ook bij dit orkest waren enige mooie solo’s op altsax en trompet te beluisteren.

Daarna kwam een verhuizing op gang van mensen, stoelen en muziekstandaarden tot iedereen rond het podium een plekje had gevonden. ‘Con gusto’ werd met beide orkesten, samen ongeveer 100 spelers: blazers, slagwerk en één contrabas het Concerto d’Amore gespeeld. Het was een prachtig einde van een bijzonder concert. De beide dirigenten kregen bloemen en ‘De Herleving’ verraste het gastorkest met heerlijke Westfriese krentenmikken. Bij een drankje met nootjes en hartige hapjes werd nog geruime tijd nagepraat. Gehoord werd: ‘Dat moeten we nog eens doen in de toekomst’. Daar waren velen het mee eens, dus wie weet?